روزنامه هفت صبح - صوفيا نصراللهي: فيلم‌هاي سال ۲۰۱۹ را دوست داشته باشيد يا نه، نمي‌توانيد منكر شويد كه به‌لحاظ بازيگري حداقل شاهد دستاورد‌هاي بزرگ بوده‌ايم. از گروه بازيگران پيشكسوت فيلم "مرد ايرلندي" مارتين اسكورسيزي كهنه‌كار بگيريد تا يك‌سري فيلم‌هاي مستقل مثل اولين بازي دختر تيلدا سوئينتون در فيلم "يادگاري" جوآنا هاگ و تعداد زيادي بازي درخشان ديگر كه هر كدام توانستند تبديل به مهم‌ترين موتور محركه فيلم‌شان شوند. حالا نامزد‌هاي بيست و ششمين دوره اتحاديه بازيگران اعلام شده است و يادمان نرود كه نامزد‌ها و برنده‌هاي اين اتحاديه اهميت زيادي براي اسكار دارند.

جايزه انجمن بازيگران فيلم، يكي از جوايز مهم هاليوود است كه تا حد قابل توجهي مي‌تواند جوايز بخش بازيگران مراسم اسكار را پيش‌بيني كند. برنده اين جايزه با انتخاب و رأي‌گيري تعداد زيادي از بازيگران عضو انجمن انتخاب مي‌شود و به اين خاطر كه بخش مهمي از اعضاي آكادمي اسكار هم از بازيگران تشكيل شده است، برندگان جايزه انجمن بازيگران در اسكار ۲۰۱۹ نيز شانس بالايي براي تصاحب جوايز خواهند داشت. همچنين مي‌شود حدس زد كه نامزد‌هاي اسكار در بخش بازيگران تركيبي خواهد بود نزديك به انتخاب‌هايي كه توسط انجمن اعلام شدند.

براي مثال سال گذشته رامي مالك براي حضور در فيلم "بوهمين راپسودي" و ماهر شالا علي براي ايفاي نقش در فيلم سينمايي "كتاب سبز" يا "كتاب مرجع" موفق شدند به ترتيب جوايز بهترين بازيگر نقش اصلي مرد و بهترين بازيگر نقش مكمل مرد را از انجمن بازيگران فيلم دريافت كنند و بعد همين دو جايزه در مراسم اسكار هم نصيب‌شان شد.

هيات داوران در بخش بازيگري راه سختي در پيش دارند. واقعاً چطور مي‌شود بين بازي درخشان بازيگران "مرد ايرلندي" با حضور چشمگير لئوناردو دي كاپريو و برد پيت در فيلم "روزي روزگاري در هاليوود" كوئنتين تارانتينو يا شيمي زوج آدام درايور و اسكارلت جوهانسون در "داستان ازدواج" يكي را انتخاب كرد؟

اتحاديه بازيگران با اعلام نامزدهايش درحقيقت بهترين بازي‌هاي سال را اعلام كرده است، هرچند جاي بعضي‌ها خالي است. مثلا از رابرت دنيرو قرار است امسال تقدير شود و شايد به همين دليل نامش در بين نامزد‌هاي بهترين بازيگر نقش اول مرد براي فيلم "مرد ايرلندي" نيست وگرنه چطور مي‌شود انرژي بازي درخشان او را در آن فيلم ناديده گرفت؟ يا برد پيت براي بازي در فيلم "روزي روزگاري در هاليوود" نامزد دريافت جايزه بهترين بازيگر نقش مكمل مرد شده است در حالي كه حضورش در فيلم "به سوي ستارگان" جيمز گري هم فوق‌العاده و سنجيده است.

فهرست نامزد‌هاي اتحاديه بازيگران را مرجع قرار داديم تا تعدادي از بهترين بازي‌ها و بازيگران سال ۲۰۱۹ را معرفي كنيم. خارج از اين فهرست رابرت دنيرو را هم اضافه كرديم كه بدون او فهرست بهترين بازيگران چيزي كم خواهد داشت و برد پيت كه البته در نقش مكمل نامزد دريافت جايزه شده ولي در بخش بهترين بازيگر اصلي هم مي‌توانست با "به سوي ستارگان" حضور داشته باشد.

تعداد بازيگران خوب در همان نقش اول آن‌قدر زياد است كه نمي‌توانيم فهرست مكمل‌ها را هم مرور كنيم، اما نمي‌شود به حضور درخشان برد پيت در فيلم "روزي روزگاري در هاليوود" اشاره نكرد. يا دوگانه جو پشي و آل پاچينو در "مرد ايرلندي" كه ديدن‌شان يادمان مي‌آورد چرا عاشق سينما هستيم. با هم مروري داريم روي نقش‌ها و بازيگراني كه امسال باعث شدند سينما همچنان به حيات خودش با قدرت ادامه بدهد.

كريستين بيل

فورد در برابر فراري 

 

سال ۱۹۶۳ احتمال انجام معامله‌اي وجود دارد كه طي آن فورد مي‌خواهد فراري را بخرد. اما مذاكرات به بن‌بست مي‌رسد و متوقف مي‌شود، چون انزو فراري مي‌فهمد كه اين معامله شامل خريد اسكودريا فراري، يكي از ماشين‌هاي لوكس فراري هم است كه در برنامه مسابقات فراري حضور داشت و از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۵ و در سال ۱۹۵۸ جايزه مهم‌ترين و قديمي‌ترين مسابقه اتومبيلراني جهان را به نام لمنز گرفته بود. هنري فورد دوم ناراحت از اين كه پيشنهادش رد شده، از بخش مسابقه كمپاني مي‌خواهد ماشيني بسازند كه اسكودريا فراري را شكست بدهد.

فيلم بعد سراغ اين مي‌رود كه چطور كارول شلبي، طراح اتومبيل، و كن مايلز، راننده اتومبيل‌هاي مسابقه، تيمي از مهندسان و طراحان آمريكايي را سرپرستي مي‌كنند تا ماشيني ساخته شود كه اسطوره فراري را شكست بدهد. كريستين بيل، بازيگر ۴۵ ساله انگليسي نقش كن مايلز را بازي مي‌كند. راننده‌اي كه بايد در زمين مسابقه فراري را شكست بدهد. بيل پيش‌تر نشان داده كه براي ايفاي نقش‌هايي مثل ديك چني در "معاون رئيس جمهور" چطور حتي فيزيكش را هم تحت تاثير نقش قرار مي‌دهد. حالا براي بازي در نقش مايلز كاملاً روي فرم است. اما امسال رقباي قدري دارد.

 

لئوناردو دي كاپريو

روزي روزگاري در هاليوود

 

اين اولين همكاري دي كاپريو با تارانتينو نيست. پيش‌تر در "جانگوي رها شده از بند" جلوي دوربينش رفته بود، اما اين بار حضور كامل تري جلوي دوربين اين فيلمساز دارد. برد پيت نقش ريك دالتون را بازي مي‌كند. بازيگر فيلم‌ها و سريال‌هاي وسترن كه حالا در سال ۱۹۶۹ انگار به پايان خط نزديك شده است. يك مدير برنامه به او مي‌گويد كه اگر مي‌خواهد كارنامه‌اش احيا شود بايد برود و در وسترن‌هاي اسپاگتي بازي كند.

ريك دالتون از آن آمريكايي‌هايي است كه به هاليوود باور دارد و اين زمانه جديد پر از هيپي‌ها و مكزيكي‌ها برايش خوشايند نيست. اين اولين بار است كه دي كاپريو و برد پيت با هم در يك فيلم بازي مي‌كنند و زوج بازيگري‌شان به‌طرز شگفت‌انگيزي خوش انرژي و جذاب از كار در آمده است. دي كاپريو اولين نامزدي اسكارش را سال ۱۹۹۴ به دست آورد، اما خيلي طول كشيد تا در نهايت در سال ۲۰۱۶ براي بازي در فيلم "از گور برگشته" ايناريتو، اين جايزه را به خانه ببرد. به‌رغم بازي درخشانش در فيلم تارانتينو بعيد است كه امسال جايزه اسكار به او برسد.

 

آدام درايور

داستان ازدواج

 

اين بازيگر جوان ۳۶ ساله، دو سه سالي مي‌شود كه ستاره اقبالش درخشيده و امسال فوق‌العاده‌تر از هميشه در درام تلخ نوآبومباك درباره جدايي و طلاق بازي درخشاني از خودش ارائه داده است. او بازيگر هزاره سوم است. كارنامه بازيگري‌اش از سال ۲۰۰۹ آغاز شده و هنوز در ابتداي مسير است، اما نمي‌شود از تحسين بازي‌اش در "داستان ازدواج" خودداري كرد. آدام درايور نقش چارلي را بازي مي‌كند. كارگرداني نيويوركي كه مردي خلاق و روشنفكر است. همسرش نيكول كه يك بازيگر لس‌آنجلسي است، هميشه كنار او بوده، اما حالا حس مي‌كند كه همه اين سال‌ها زير سايه شوهرش قرار گرفته.

 

تارون ايگرتون

راكت‌من

 

"راكت‌من" عنوان ترانه‌اي از التون جان است كه حالا روي فيلم بيو گرافيكي كه به زندگي اين آهنگساز و خواننده بريتانيايي مي‌پردازد، قرار گرفته است. تارون ايگرتون نقش التون جان را ايفا مي‌كند. از زماني كه جواني عاشق موسيقي بوده تا اولين اجرايش كه با موفقيت روبرو مي‌شود و دست‌به‌گريبان شدنش با اعتياد. نكته مهم اين است كه همه ترانه‌هاي التون جان را خود تارون ايگرتون بازخواني مي‌كند. خب چنين نقش‌هايي هميشه براي اعضاي آكادمي و منتقدان جالب توجه بوده است.

طبيعتاً همه ايگرتون را با رامي مالك مقايسه كردند كه سال گذشته نقش فردي مركوري را در فيلم "بوهمين راپسودي" بازي كرده بود و جوايز را هم درو كرد بازي ايگرتون البته خوددارانه‌تر از رامي مالك است و بدون شوآف بيش از اندازه توانسته در عمق جان كاراكتر نفوذ كند. سكانس‌هايي كه پشت پيانو مي‌نشيند و خودش را به دست موسيقي مي‌سپارد و سكانس تلفني حرف زدن با مادرش احساس‌برانگيز هستند.

 

خواكين فينيكس

جوكر

 

درباره بازي خواكين فينيكس فيلم "جوكر" حتما زياد شنيده‌ايد. او هم مثل تارون ايگرتون رقيبش نه امسال كه سال‌هاي گذشته بوده است. همه آماده بودند كه خواكين فينيكس را با هيث لجر "شواليه تاريكي" مقايسه كنند. به‌خصوص از اين نظر كه تصور مي‌شد هر دو بازيگر نگاه روان‌شناختي به كاراكتر جوكر داشته‌اند. با ديدن فيلم تاد فيليپس متوجه مي‌شويد كه از اساس چنين مقايسه‌اي نادرست است. "جوكر" اصلاً يك فيلم ابرقهرماني با رويكردي شبيه فيلم نولان نيست. اين يك فيلم به شدت امروزي است درباره مردي كه جامعه فاسدي كه در آن زندگي مي‌كند، او را به سمت جنون سوق مي‌دهد.

آرتور فلك دلقك بيچاره‌اي است كه همراه مادرش در شهر گاتهام زندگي مي‌كند. شهر گاتهام كاملاً در فساد و تباهي فرو رفته و آرتور كه موجود حساسي است، دچار بيماري شده و خنده‌هاي عصبي مي‌كند. روند وقايع به‌گونه‌اي پيش مي‌رود كه آرتور فلك تبديل به جوكر مي‌شود. در مورد شيوه بازي فينيكس فقط مي‌توان گفت كه براي اين نقش جانفشاني كرده است. فيزيكش تحت تاثير اين نقش قرار گرفته. آن‌قدر لاغر شده كه ترسناك به نظر مي‌رسد. موجودي مريض و نحيف و در آستانه فروپاشي. بدون شك يكي از بهترين بازي‌هاي اين چندسال اخير است.

 

سينتيا اريوو

هريت

 

هريت توبمان يك زن استثنايي بوده است و فيلم "هريت" هم داستان زندگي اوست. يك اكشن درام بيوگرافيك كه روايت مي‌كند چطور هريت از برده بودن فرار مي‌كند و تبديل به يكي از بزرگ‌ترين قهرمانان آمريكا مي‌شود. زني كه شجاعت، جسارت، هوش و نبوغ و سرسختي او باعث آزادي صد‌ها هزار برده در آمريكا مي‌شود. اسم سينتيا اريوو كسي كه نقش هريت را در فيلم بازي مي‌كند كمتر به گوش خورده است.

اين بازيگر ۳۲ ساله انگليسي هنوز كارنامه چندان طولاني‌اي ندارد و تازه از سال ۲۰۱۵ بازيگري را شروع كرده است. بيشتر هم در سريال‌هاي تلويزيوني بازي كرده است. حضورش در فيلم‌هاي "اوقات بد در ال رويال" يا "بيوه‌ها" كه اين دومي فيلم خوب استيو مك كويين است، چندان به چشم نيامده بود، اما "هريت" و اين نقش از آن فرصت‌هايي است كه در اختيار بازيگران قرار مي‌گيرد تا خودشان را نشان بدهند و سينتيا اريوو هم موفق شده از آن به عنوان يك سكوي پرتاب خوب استفاده كند.

 

اسكارلت جوهانسون

داستان ازدواج

 

اسكارلت جوهانسون بازيگر خوبي است. در كارنامه‌اش كه بگرديد ممكن است تك و توك فيلمي پيدا كنيد كه بازي جوهانسون در آن‌ها خوب نباشد. هميشه حدي از استاندارد را دارد و حالا در "داستان ازدواج" بالاتر از حد استاندارد ظاهر شده است. نيكول زني است كه ديگر نمي‌خواهد به زندگي مشترك با شوهرش ادامه دهد. اسكارلت جوهانسون با ظرافت موفق مي‌شود اين زن به ته خط رسيده را تصوير كند.

زني كه گريه نمي‌كند، اما وقتي در خلوت اشك از گوشه چشمش سرازير مي‌شود، آن‌قدر احساس‌برانگيز است كه تماشاگر را هم به گريه مي‌اندازد. جوهانسون در نقش نيكول تعادل خوبي در بازي‌اش حفظ كرده كه نه در قالب قرباني فرو برود و نه تبديل به كاراكتر منفي اين جدايي شود. او زني است كه پس از سال‌ها مي‌خواهد دنبال خودش بگردد، اما حتي از همين كار هم مطمئن نيست. يكي از آن بازي‌هايي است كه مي‌شود درباره شيمي بازيگرش و ظرافت بازي‌اش بسيار بحث كرد.

 

رنه زلوگر

جودي

 

جودي گارلند، ستاره سينماي كلاسيك هاليوود است. هم بازيگر درجه يكي بود و هم خواننده. بازي در نقش جودي گارلند براي هر بازيگري يك برگ برنده در كارنامه كاري‌اش محسوب مي‌شود و فعلا اين برگ برنده در اختيار رنه زلوگر قرار گرفته. ماجرا به زماني برمي‌گردد كه جودي گارلند ديگر ستاره در معرض توجه نبوده و براي بهبود اوضاع مالي‌اش مجبور مي‌شود به يك‌سري اجراي كنسرت تن دهد.

اتفاقي كه بعد از سال‌ها برايش مي‌افتد، اما جودي همه تلاش‌اش را مي‌كند تا روي سن تبديل به همان زن موفق هميشگي شود. از آن نقش‌هايي كه زلوگر خوب توانسته احساسات دروني شكست‌خورده كاراكترش را با وجهه اجتماعي بزرگ بيرونش به تعادل برساند.