روزنامه شهروند: بعد از گذشت بيش از سه‌سال، اگر از هر فرد ورزشي يا غير ورزشي بپرسيد ستاره‌ها و حتي پديده‌هاي ورزش ايران در المپيك ٢٠١٦ ريو چه كساني بودند، بي‌شك بيشتر نام حسن يزداني، سهراب مرادي و كيميا عليزاده را مي‌آورند. شايد اين از ضعف سيستم ورزش ايران باشد كه بعد از گذشت چهار‌سال باز هم همين ورزشكاران اميد‌هاي اصلي كسب مدال طلا در المپيك ٢٠٢٠ به شمار مي‌روند. قضيه وقتي تلخ‌تر مي‌شود كه بدانيم اين سه ستاره ورزش ايران، اين روز‌ها و در فاصله هفت ماه مانده تا المپيك توكيو با مصدوميت دست و پنجه نرم مي‌كنند؛ اتفاقي كه مسئولان و مردم را به‌شدت نگران كرده است.

نيمي از ورزش ايران پاي عمل حسن يزداني

حسن يزداني كه تا چند روز قبل با صلابت تمريناتش را پيگيري مي‌كرد، ديروز پا به بيمارستان آرمان گذاشت تا زانوي خود را براي درمان به جراحان بسپارد. اين نابغه جويباري كه در برزيل بعد از ١٦‌سال، كشتي آزاد ايران را صاحب مدال طلا در المپيك كرد، هنوز هم اصلي‌ترين شانس طلاي ايران در المپيك توكيو است، اما جراحي پاي او در فاصله هفت ماه مانده به المپيك همه را نگران كرده؛ تا جايي كه ديروز بيمارستان آرمان به دليل حضور مسئولان و اهالي ورزش بسيار شلوغ بود؛ از رئيس كميته ملي المپيك و معاون وزير ورزش گرفته تا سرمربي تيم ملي و حتي بهداد سليمي براي پيگيري وضع يزداني بعد از عمل جراحي به ملاقات او رفتند.

اين نشان از اهميت وضع حسن يزداني براي ورزش ايران دارد كه به گفته پزشكان نهايتا تا دو ماه ديگر مي‌تواند تمرينات كشتي خود را از سر بگيرد. اما آيا كسي تضمين مي‌دهد اين نابغه كشتي ايران تا المپيك به دوران اوج خود برگردد و رقبايش را مثل قبل به راحتي آب خوردن شكست دهد؟

كيميا در آستانه خداحافظي با المپيك

در حالي كه حسن يزداني در اتاق عمل بود، خبر تلخ ديگري از فدراسيون تكواندو مخابره شد. كيميا عليزاده در فهرستي كه سرمربي تيم ملي تكواندو بانوان اعلام كرده بود، جايي نداشت؛ دليلش هم يك كلمه آشنا بود: «مصدوميت». اين دختر تكواندوكار ايراني كه با كسب اولين مدال تاريخ ورزش زنان ايران در المپيك ريو، توجه بسياري به خود جلب كرد، چند سالي است با مصدوميت‌هاي پياپي دست و پنجه نرم مي‌كند و با وجود گذراندن دوران نقاهت بعد از عمل جراحي سال گذشته، همچنان توانايي تمرينات سنگين را ندارد. او براي اينكه المپيكي شود، بايد سه ماه ديگر در انتخابي المپيك قاره آسيا شركت كند؛ اتفاقي كه مسئولان فدراسيون تكواندو چندان به آن خوش‌بين نيستند.

سهراب و گذراندن دوران نقاهت در سكوت

سهراب مرادي كه چند سالي با ركورد‌هاي فوق‌العاده‌اش در هر مسابقه‌اي مدال طلا را از آنِ خود مي‌كرد، از سال گذشته روي دور بدشانسي افتاد. اين وزنه‌بردار طلايي در المپيك ريو، ابتدا با ديسك كمر مواجه شد و سپس از ناحيه كتف با دررفتگي دست و پنجه نرم كرد. جراحي سهراب در آلمان انجام شد و او دوران نقاهت را سپري كرد، اما همچنان با روز‌هاي اوج فاصله زيادي دارد. سهراب در سكوت مي‌خواهد خودش را به دوران اوج نزديك كند، اما همين مدت غيبت او باعث شده است رقباي سرسختي براي رسيدن به طلاي المپيك پيدا كند.

نحسي عجيب مدال المپيك ريو

قاسم رضايي

جدا از مصدوميت‌هايي كه براي حسن يزداني، كيميا عليزاده و سهراب مرادي به وجود آمده و وضع آن‌ها را در حالت اضطرار براي المپيك ٢٠٢٠ قرار داده است، پنج مدال‌آور ديگر ايران در المپيك ريو هم شرايط عجيبي نسبت به چهارسال قبل دارند. سه نفر از آن‌ها يعني قاسم رضايي، حسن رحيمي و كميل قاسمي از ورزش خداحافظي كردند و دو نفر ديگر هم براي حضور در توكيو در بلاتكليفي به سر مي‌برند.

حسن رحيمي

كيانوش رستمي به‌عنوان يكي از طلايي‌هاي ريو اميد‌هاي اندكي براي كسب سهميه المپيك توكيو دارد. از سوي ديگر، سعيد عبد، ولي هم با اينكه در سلامت كامل به سر مي‌برد، هنوز نه سهميه گرفته و نه مشخص است كه دوبنده تيم ملي را در يك وزن المپيكي به تن مي‌كند يا خير. درواقع همه هشت مدال‌آور ايران در المپيك ريودوژانيرو از حضورشان در توكيو اطمينان ندارند.

كميل قاسمي

در اين چهار سال ستاره نساختيم

اتفاقاتي كه براي ستاره‌هاي ورزش ايران در ماه‌هاي اخير رخ داده، قطعا ناراحت‌كننده است و برخي از آن‌ها هم قابل پيش‌بيني نبود. با اين‌حال، سوال اينجاست چرا ورزش ايران تا اين حد بايد روي قهرمانان سابق خود حساب باز كند كه با مصدوميت چند نفر، اميد كل كاروان ايران از بين برود؟ همين حالا تصور كنيد كه حسن يزداني در كشتي و سهراب مرادي و كيانوش رستمي در وزنه‌برداري به المپيك نرسند؛ حتي امكان دارد يك نفر ديگر هم در اين دو رشته مدال‌آور نباشد كه بتواند قهرمان المپيك شود.

در ساير رشته‌ها هم كه شانس ايران كمتر است و فقط شايد اتفاق بتواند يك طلا براي ايران به همراه داشته باشد. اين ماجرا نشان مي‌دهد در چهارسال اخير ستاره يا پديده جديدي به ورزش ايران اضافه نشده است؛ اگرچه ممكن است يكي، دو ورزشكار در توكيو سورپرايزمان كنند. در اين شرايط، مسئولان ورزش هم راهي جز حمايت و پيگيري درمان مصدوميت ستاره‌هاي ورزش ندارند، چون فرصتي براي ستاره‌سازي وجود ندارد.

المپيك توكيو؛ ناكامي يا...؟

براي پيش‌بيني زود است، اما شرايط طوري پيش مي‌رود كه گويا چندان نبايد به موفقيت در المپيك توكيو اميدوار باشيم. بيشتر ورزشكاراني كه به آن‌ها براي طلاي المپيك ٢٠٢٠ دل بسته بوديم، نشاني از روز‌هاي خوب خود ندارند. فقط هفت ماه مانده تا المپيك توكيو و همچنان خيلي از ورزشكاران درگير كسب سهميه هستند. تنها راه حمايت از ورزشكاران است؛ اتفاقي كه حداقل كميته ملي المپيك آن را نسبتا خوب دنبال مي‌كند.